دنیای شیرین ادبیات فارسی

خدا گر پرده بردارد       ز روی کار آدم ها

 چه شادی ها خورد بر هم    چه بازی ها شود رسوا

 یکی خندد ز آبادی         یکی گرید ز بر بادی

 یکی از جان کند شادی       یکی از دل کند غوغا

چه کاذب ها شود صادق     چه صادق ها شود کاذب

 چه عابدها شود فاسق      چه فاسق ها شود پیدا

 چه زشتی ها شود رنگین    چه تلخی ها شود شیرین

 چه بالاها رود پایین      چه اسفلها شود علیا

 عجب صبری خدا دارد       که پرده بر نمیدارد

وگرنه بر زمین افتد     ز جیب محتسب مینا